پی آواز حقیقت

جدول سطوح آگاهی دکتر هاکینز که در اپیزود قبلی آن را معرفی کردیم به دو بخش force و Power تقسیم میشود. force شامل رنج کشیدن و جنگیدن میشود. محدوده 20 تا 200 این محدوده است. به گفته دکتر هاکینز بالای 85 درصد مردم دنیا در این سطح آگاهی زندگی میکنند. نکته بسیار مهم این است که این سطح "آگاهی" است نه دانش. آگاهی به میزان انرژی حیاتی اشاره میکند. برای ادراک تفاوت دانش و آگاهی انسان را به عنوان رباتی تصور کنید که حافظه و سیستم پردازنده ی آن مغز و انرژی برق مورد استفاده توسط آن آگاهی است.در بدن ما فرایندهای اتوماتیک بسیاری در حال انجام است. مثل سیستم گردش خون، تنفس، سیستم دفع سموم، سیستم ایمنی، گوارش و غیره. مغز فرمانده است. پردازنده است و یکی از فرایند های اتوماتیک مغز تفکر است. تحلیل داده و تولید فکر و اندیشه. این پردازنده به تناسب موقعیت و شرایط از اطلاعات درون حافظه که در واقع هارد دیسک این ربات است استفاده میکند. این اطلاعات همان دانش است. قاعدتا هرچقدر این اطلاعات یا همان دانش  جامعتر و کاملتر باشد دست مغز برای ایجاد فکر و اندیشه بازتر است. 

بیایید باهم تمرینی انجام دهیم. لطفا چشمهای خود را ببندید و توجه کنید به تنفستان. سپس به ضربان قلبتان گوش کنید. حالا حضور پیدا کنید به افکاری در مغز شما در حال تولید است. مثلا افکاری شبیه "این مقاله چه میخواهد بگوید؟" یا "امروز سرکار قرار است چه کارهایی انجام دهم". حال سوال این است: این نیرویی که مشاهده گر و آگاه از این فرایندهای اتوماتیک است چیست؟ قلب ما که همیشه در حال ضربان زئن است، تنفس که همیشه برقرار است بدون اینکه ما توجهی به آ«ها داشته باشیم. ولی ما همین الان به آنها حضور پیدا کردیم. یکی دیگر ازین فرایندهای اتوماتیک که همیشه در حال فعالیت است و ما از آن آگاه نیستیم تفکر و تولید فکر و اندیشه و نظر است. به نیرویی که آگاه به این فرایند های اتوماتیک میشود میگوییم آگاهی یا consciousness. 

تحقیقات دکتر هاکینز نشان میدهد میدهد با وجود دانش بسیار انسان مدرن، سطح آگاهی او عموما بیش از 200 نیست. به همین دلیل با وجود این دانش و اطلاعات بسیار تصمیمات او منجر به زندگی رضایتبخشی نمیشود. با اینکه همواره تمنایی در درون اوست. تمنایی برای رسیدن به رضایت و خورسندی و سرور. برای پیدا کردن راه حقیقت و سعادت. او همواره پی آواز حقیقت است. با وجود این جستجوی همیشگی آنچه تجربه میکند احساسات زیر رده 200 است: شرم، نا امیدی، غم، ترس، خشم، غرور و آرزوی آنچه در حال حاظر ندارد.

در سطح آگاهی بابلای 200 همه چیز متفاوت میشود. دیگر فرد در حال رنج کشیدن و جنگیدن نیست. بلکه او مرحله تحول را پشت سر میگذارد و سپس رضایت را تجربه میکند.

مرز بین این دو نیرو بسیار حائز اهمیت است. چگونه نیروی force به power تبدیل میشود؟ مرز بین این دو نیرو شهامت است. نه شهامت به معنای عام آن. بلکه شهامت مواجهه با خود. شهامت رویایی با درون. آنجایی که آن آگاهی مشاهده گر، ناظر بر فرایند اتوماتیک تولید فکر و احساس میشود. آنجایی که پی میبرد تا به امروز به عنوان یک ربات زیست میکرده است.

اجازه دهید حکایتی را برایتان تعریف کنم:

حکایت انسان روشن ضمیری که شبی در کوچه دنبال چیزی میگشته است. کسانی که از آ«جا رد میشده اند از او میپرسند: دنبال چه میگردی؟ او در پاسخ میگوید دنبال سنجاق سرم میگردم. آنها میگویند در این تاریکی و در این کوچه سخت است پیدا کردنش. دقیقا کجا گمش کردی؟ او پاسخ میدهد: در خانه گمش کردم ولی چون خانه ام تاریک است آمدم اینجا دنبالش بگردم. حداقل اینجا چراغی روشن است. آنها به او میخندند و او را مسخره میکنند. او به آنها میگوید: آیا این همانکاری نیست که شما با زندگی خود میکنید؟ شما شادی را در درون خود گم کرده اید ولی به جای پیدا کردنش در درون خودتان در بیرون دنبالش هستید. چرا که رفتن به درون شهامت میخواهد.

دکتر هاکینز معتقد است که مرز بین ربات بودن و انسان بودن شهامت رویایی با خود و رفتن به درون است. رویایی با کسی که  مسئول تولید تمام افکار و احساسات خویش است.تا قبل از آن انسان گاهی لذت را تجربه میکند و گاهی نا امیدی و غم. حتی ممکن است لحظاتی کوتاه نشاط و سرزندگی و عشق را هم تجربه کند ولی زودگذر است و وابسته به چیزی بیرونی. که این لحظات در قیاس عمر 70 ساله اش قطره ای در اقیانوس است. باقی عمر در حال تلاش برای زنده ماندن است. تلاش برای بقا. چه بقای فیزیکی و چه بقای روانی.او دانش کسب میکند و در واقع هارد دیسک این ربات را پر میکند. او حتی ناآگاهانه این تلاش را ستایش میکند و محترم میشمارد.

بیایید به این سوال فکر کنیم: اگر زندگی تنها تقلا و تلاش برای بقا نیست، پس چیست؟

 این اپیزد را اینجا بشنوید.